بنى امیه را مهلتى است که در آن مىتازند ، هر چند خود میان خود اختلاف اندازند . سپس کفتارها بر آنان دهن گشایند و مغلوبشان نمایند [ و مرود مفعل است از « ارواد » و آن مهلت و فرصت دادن است ، و این از فصیحترین و غریبترین کلام است . گویى امام ( ع ) مهلتى را که آنان دارند به مسابقت جاى ، همانند فرموده است که براى رسیدن به پایان مىتازند و چون به نهایتش رسیدند رشته نظم آنان از هم مىگسلد . ] [نهج البلاغه]
نویسنده: قربانی چهارشنبه 84 آبان 25 ساعت 12:16 عصر
چگونه از فیلتر عبور کنیم
برای ورود به این بخش اینجا کلیک کنید
نظرات شما ()
با سرعتی بینظیر و باورنکردنی متن یادداشتها و پیامها را بکاوید!
ــاهـو
:جستجو